دسته:
پژوهش ها
بازدید:
1 بار
فرمت فایل:
docحجم فایل:
57 کیلوبایتتعداد صفحات فایل:
86
طبیعت ایران
=======================================================
تمامی فایل های سیستم، توسط کاربران آن آپلود می شود. اگر در
فایلی تخلفی مشاهده کردید و یا مالک پزوژه ای
بودید که از وجود آن در سایت رضایت نداشتید با ما تماس بگیرید، در
اسرع وقت به گزارش شما رسیدگی می شود.
=======================================================
info@cero.ir
|| cero.ir@yahoo.com
|| filecero@gmail.com
|| فرم تماس با
ما
=======================================================
طبیعت ایران
قسمتهایی از متن:
ایران کشوری است پهناور با آب و هوای بسیار متنوع دارای
انواع پوشش گیاهی البته با کمیت های مختلف کشوری است که دارای دو
رشته کوه عظیم البرز و زاگرس می باشد و همین نوع از طبیعت باعث
بسیاری از تفاوت های آب و هوایی و تنوع آن در نقاط مختلف کشور
پهناور ایران می شود.
ایران سرزمینی است پوشیده از کوههای مرتفع، تپه ها ماهورها
و بیابانهای وسیع با آب و هوای گوناگون و از اینرو محیطی است
مساعد برای زندگی کوچ نشینی. همانگونه که پیش از این گفتیم زندگی
کوچ نشینی گونه از از سازش با محیط است که در آن انسان با بهره
گیری از دام، اراضی غیر قابل کشت را به صورت چراگاه مورد استفاده
قرار می دهد، چنانکه می دانیم بیشتر مناطق ایران قابل کشت نیست
ولی در عوض با توجه به تنوع آب و هوا قسمتهای از مناطق عمده قابل
کشت برای چند ماهی به صورت چمنزارها و چرا گاههای سبز و خرم در می
آیند. از آنجائیکه این چراگاهها فصلی و پراکنده اند تنها کوچ
نشینان هستند که با جابجائی منظم خود می توانند از آنها استفاده
کنند زیرا در غیر این صورت میلیونها هکتار چراگاه طبیعی بدون
استفاده باقی می ماند.
اصولاً کوچ نشینی گونه از از زیست است که در آن انسان بته
علت تکنولوژی ساده نمی تواند دگرگونی لازم را در محطی خود بوجود
آورد و ناچار از راه پرورش دام خود را با آن سازش می دهد. از
اینرو است که کوچ نشینان تا حد زیادی وابسته و مقهور طبیعت هستند.
کوچ نشینان در هر منطقه از ایران خواهد سیستان و بلوچستان، خواهد
لرستان و کردستان و یا آذربایجان تا حد زیادی وابسته به انواع
مختلف دام هستند و دام ها بنوبه خود احتیاج به علوفه دارند که آن
نیز وابسته به مقدار بارندگی و سایر عوامل اکولوژیکی است.
الف) فلات ایران
سلسلسه جبال زاگرس که از شمال ایران شروع می شود و تا نواحی
جنوب شرقی ادامه دارد، کناره های غربی فلات (1800-2000 متر ارتفاع
از سطح دریا) ایران را تشکیل می دهد. این فلات شامل بخش علیای
رودخانه دز در گذشته به رودخانه محلات مشهور بود و قسمتهای شمالی
زاینده رود و کارون است. نواحی دو رودخانه یاد شده و حوضه های
جنوب غربی اصفهان در مجموع چهارمحال را تشکیل می دهد.
به نظر زمین شناسان جغرافیدان، مناطق مزبور ساختار
جغرافیایی پیچیده ای دارد. سطح این سرزمین را قشرهای متنوع و
زنجیره ای زمین شناسی شکل می دهد. این طبقات از دوره های مختلف
زمین شناسی و یا فرمهای آهکی آن است (ژوراسیک و کرتاسه) که با
دگرگونیهایی از مشخصه هی قدمت این نواحی محسوب می شود. به سبب
جوان بودن زاگرس، زلزله خیزی منطقه قابل ذکر است.
در گزارش نامه نظامی سوم مطلبی از زلزله سال 1909 سیلاخور
آمده است که بر اثر آن حدود 6000 نفر جان خود را از دست دادند.
همچنین زلزله های مکرر اشتران کوه سبب شد که ایلات، تا مدتها بدین
نواحی کوهستانی نزدیک نشوند.
و به دلیل مرغوب بودن ترکیبات رسوبی لایه های بیرونی، دامنه
ها در این منطقه حاصلخیزی ویژه ای دارد. چشمه سارها و رودخانه های
بسیاری سبب وفور آب در این نواحی شده است. زراعت آبی در مناطق
یادشده رونقی دارد و بیش از هر چیز برنج، گندم سفید، جو، جو
صحرایی، عدس و یونجه کشت می شود.
دره ها با شیبی ملایم در داخل مناطق کوهستانی تشکیل شده
است. بعضی از بلندیهای این سرزمین در ارتفاع یکهزار متری فلات
ایران قرار دارند. در مجموع زمینهای این نواحی بلند که از مراتع
دامنه کوهها و دشتهای مرتفع تشکیل می شود، نوع زراعت را تعیین می
کند. البته مردمان این سرزمینهای بلند با کمبود آب مواجهند.
همچنین به علت حاصلخیز نبودند خاک و کمی رطوبت این منطقه ویژه،
زراعت دیم در آنجا بازده اندکی دارد در ارتفاعات این نواحی فقط
امکانات چرا و دامپروری وجود دارد. در این منطقه محدود اشکال
مختلفی از بهره برداری زراعی یافت می شود:
زمینهای پس آن در در حاشیه زاینده رود قرار دارد که دارای
خاکی زرخیز است. زارعان این منطقه و حتی بر روی صخره ها بنا می
کنند. در کنار این زمینها جلگه های وسیعی (استپی) وجود دارد که
درآن زراعت دیم رواج دارد تا چشم کار می کند از آبادی خبری نیست
(مگر واحدهایی در دامنه کوه) نواحی مزبور زمینهای کشاورزی محسوب
می شوند. فعالیت کشاورزی مردم در چهارمحال و استعداد زمینهای
زراعی آن نواحی، آن ناحیه را به صورت یکی از سیلوهای غلات ایران
در آورده است.
….
فصل دوم
1- تحول شهری ایران
نزدیکی مفهومی میان شهر با حوزه سیاسی در تمدن ایرانی چهره
ای بارز دارد. شهرهای ایرانی، همواره و بیش از هر چیز شهرهایی
سیاسی اداری و مراکز قدرتی بوده اند که بر حوزه هایی کمابیش
گسترده در اطراف خود ایجاد سلسله می کرده اند.این امر لزوماً به
معنای آن نیست که منشأ شهرها همواره سیاسی باشند، بسیاری از
شهرهای ایران در دوره های مختلف شهرهایی با منشأ دینی، تجاری یا
پیشه وری بوده اند، اما دیر یا زود و اغلب در فاصله ای کوتاه،
قدرت سیاسی آنها را زیر سلطه خود درآورده و از آنها نه فقط به
مثابه ابزاری در آمدزا، بلکه همچنین به مثابه پایگاه هایی برای
تحکیم اقدار دولتی استفاده می کرده است. یکی از پایدار ترین
پیوستارهایی که در تاریخ شهرنشینی ایران مشاهده می شود در ارتباط
تقریباً مستقیمی است که میان اقتدار قدرت سیاسی (عموماً در قالب
حکومت های پادشاهی) از یک سو و رشد و شکوفایی شهرنشینی از سوی
دیگر وجود داشته است. هر بار قدرت مرکزی رو به ضعف رفته است،
شهرها نیز رو به تخریب گذاشته اند و هر بار قدرت مرکزی رو به ضعف
رفته است، شهرها نیز رو به تخریب گذاشته اند. و هر
بار قدرت مرکزی به دلیل یورش خارجی (حملات مغول یا یورش اعراب) به
کلی از میان رفته است، شهرنشینی نیز در دوره هایی نسبتاً طولانی
زوال یافته است. دلیل این امر نیازی بودهاست که همواره به دخالت
قدرت مرکزی برای تأمین امنیت درونی و بیرونی شهرها،به ویژه امنیت
راه های طولانی تجاری و در کنار آن ساختن، حفظ و نگهداری نظام های
گسترده آبیاری مصنوعی وجود داشته است. در بخش کنونی، روند عمومی
شهرنشینی در تاریخ ایران بررسی خواهد شد. این بررسی موجز در پی
ارائه تصویری عام و چشم اندازی عمومی از شهر در دوره ای طولانی را
دارد که در آن به موضوع عناصر شهری، از جمله عناصر فضایی، خرده
فرهنگ ها و غیره پرداختته نمی شود زیرا این عناصر و تحول تاریخی
انها در بخش بعدی موضوع بحث ما خواهند بود. با توجه به آنچه گفته
شد، تاریخ شهرنشینی در ایران را شاید بتوان به کلان ترین شکل آن
به سه دوره تقسیم کرد. هر یک از این دوره ها به نسبت دوره قبلی
فاصله زمانی کمتری را در بر می گیرد و تراکم و شتاب بیشتری را در
فرایند شهری شدن و افزایش تنوع شهری نشان می دهد که این امر را
باید حاصل سرعت گرفتن عمومی فرایند های تغییر فرهنگی در طول دوران
های تاریخی انسانی دانست که همچنان ادامه دارد. سه دوره مزبور را
می توان چنین تعریف کرد:
دوره نخست، از شکل گیری شهرهای نخستین تاسقوط امپراتوری
ساسانی، یعنی از هزاره سوم پیش از میلات تا سال 641 میلادی کته در
اینجا ما از عنوان شهر باستانی برای آن استفاده خواهیم
کرد.
دوره دوم، از شکل گیری شهرهای اولیه اسلامی تا پایان دوره
قاجار، یعنی از سال 641 تا 1925 میلادی که در اینجا ما از عنوان
شهر اسلامی از آن سخن خواهیم گفت.
دوره سوم، از شکل گیری دولت پهلوی در سال 1925 تا امروز کته
دراینجا با عنوان شهر جدید (خدماتی-صنعتی) به آن اشاره خواهیم
کرد.
طبعاً این تقسیم بندی که به مصرف تحلیل موضوعی کتاب حاضر و
در چارچوب موجز آن مطرح است می توان به صورت های بسیار متفاوت به
زیر مجموعه های تاریخی و گونه ای تقسیم شود. این کاری است که به
شکلی جزئی در بخش مربوط به گونه شناسی شهرهای ایران در همین فصل
انجام گرفته است، اما به طور کلی از چارچوب اهداف کتاب حاضر خارج
می شود.
2- شهر باستانی
قدیمی ترین تمدن شناخته شده ایرانی در منطقه عیلام از نیمه
هزاره سوم پیش از میلاد ظاهر شد و تا قرن ششم پیش از میلاد تداوم
داشت. مشخصه ساسی این تمدن که بر زمین های کم ارتفاع منطقه
خوزستان شکل گرفت، نوعی اولیگارشی فدراتیو با توزیع قدرت تمرکززدا
بود که به نسبت به دو حوزه تمدنی در غرب (بین النهرین) و شرق
(شمال هند) انفراد داشت. تماس و رابطه عیلام با تمدن های بین
النهرینی سومر، بابل و آشور تقریباً‌همیشه در قالب جنگ ها انجام
می گرفت. لذا برای حفظ این تمدن نیاز به تمرکز شدید قدرت سیاسی
وجود داشت. این تمرکز عمدتاً در منطقه جنوب زاگرس، در خوزستان در
شهر شوش و در فلات مرکزی در شهرانشان انجام گرفت. پادشاهان عیلام،
تقریباً از آغاز هزاره دوم عنوان «پادشاه انسان و شوش» را داشتند.
در نتیجه شهر نشینی در جنوب غربی را باید یکی از حوزه های مهم
شهرنشینی باستانی در ایران دانست: «با توجه به پاره ای مدارک می
توان دریافت که پس از سال 3000 پیش از میلاد شوش به صورت یکی از
شهرهای پر جمعیت و مهم منطقه در آمده است… ]هر چند[ … جمعیت
شهر باستانی شوش هیچ گاه از شماره 40 هزار تن بالا تر نرفت». شوش
در عین حال روابط تجاری گسترده ای با تمام مناطق جنوب غرب و مناطق
شمالی فلات ایران داشت. انشان (تل ملیان) نیز در 26 کیلومتری شمال
شیراز کنونی، حوزه تمدنی پراهمیتی به وسعت 45 هکتار، و جمعیتی
حدود 4500 نفر را در بر می گرفت. پادشاهی عیلام، در دوره موسوم
به نوعیلامی (750 تا 653 پیش از میلاد) رو به ضعف و زوال گذاشت.
در کنار این تمرکز دولتی-تمدنی در غرب و جنوب غربی ایران، در
هزاره سوم مطالعات باستان شناسی گویای حضور شهرنشینی در مناطق
جنوب شرقی و فلات مرکزی ایران نیز هستند:
….
قیمت فایل فقط 7,500 تومان
لطفا پیش از دانلود حتما
به این نکات توجه نمایید (کلیک
کنید)
شماره تماس پیامکی برای مواقع ضروری :
09010318948
برچسب ها :
مقاله طبیعت ایران ,
طبیعت ایران ,
مقاله طبیعت ایران ,
دانلود طبیعت ایران ,
قسمتی از طبیعت ایران
دسته: علوم
دسته: مدیریت
دسته: کسب